We hebben het allemaal wel op het nieuws gehoord: de kunst en cultuursector hebben het zwaar te verduren gekregen tijdens deze coronacrisis. Uitgestelde filmpremières, lege theaters, nachtclubs die op omvallen staan en ga zo maar door. Iedereen heeft wel voor iets dat uiteindelijk niet door blijkt te gaan een kaartje gekocht. Dus hoe leuk is het dan als er ineens wél iets door blijkt te gaan! Voor mij was dat dit jaar het filmfestival Film by the Sea in Vlissingen.
Mijn vriend en ik waren nog nooit in Vlissingen geweest. En al helemaal niet bij Film by the Sea. Al zijn we wel vaker naar IFFR of IDFA geweest, we hadden eigenlijk nog nooit bedacht dat dit filmfestival in Zeeland ook wel eens leuk zou kunnen zijn. Tot we werden uitgenodigd om te komen. We mochten zelfs naar het fancy openingsgala en in het festival-hotel slapen.
Corona crisis
Toen corona uitbrak waren we er eigenlijk zeker van dat we het festival wel konden vergeten. Want ja, filmfestivals zijn echt wel meer dan even naar de bioscoop. Daar horen ook optredens en feesten bij en een festivalcafé waar mensen tot laat in de nacht op zeker-geen-anderhalve-meter-afstand van elkaar dansen en napraten over de films. Dus dat leek ons dit jaar vrijwel onmogelijk.
Maar bij Film by the Sea bleken heel veel dappere mensen te werken die als pioniers geprobeerd hebben dit festival toch nog op de rit te krijgen. En hoe fijn is het dat het ze gelukt is, want dat betekent dat we dit jaar waarschijnlijk ook toch nog gewoon naar het Nederlands Filmfestival of naar IDFA kunnen gaan.
Hoe dan?
Hoe werkt dat dan? Zo’n festival in coronatijd? De dresscode op onze uitnodiging was “black tie”, en we hadden begrepen dat we dat echt wel serieus moesten nemen. Dus op de afgesproken tijd stonden we klaar voor onze ontvangst over de rode loper, mijn vriend in een pak met vlinderdasje en ik in een lange jurk en ongemakkelijk hoge hakken. Het was daar eigenlijk heel rustig, want alle gasten van het festival en de mensen die zelf kaartjes hadden gekocht voor de opening werden allemaal op een andere tijd ontvangen en in verschillende bioscoopzalen ingedeeld. Wij mochten ook maar met z’n tweetjes op de foto, terwijl er om ons heen een animatieteam rondrende met gouden meetlinten en mondkapjes die grapjes maakten over afstand houden.
Er waren verder duidelijke regels, van stoelen waar je wel of niet op mocht zitten en vaste plaatsen in het café na afloop van de film. Maar ook was er een dj, en heel veel mensen in mooie kleren. Er was een soort festival terras met livemuziek en tafeltjes op afstand. Er waren dit jaar dan wel geen internationale gasten op het festival, maar wel Q & A’s via zoom met filmmakers. En er waren juist wel veel meer Nederlandse gasten die gewoon live en op afstand met elkaar in gesprek gingen.
Een heel weekend en negen films verder zitten mijn vriend en ik in de trein naar Amsterdam. Online vullen we de stemformulieren in voor de publieksprijs. Want ja, de traditionele papiertjes die je normaal moet inscheuren na elke voorstelling zijn natuurlijk niet echt coronaproof.
Conclusie
Toch zijn we het er allebei over eens dat het voor ons ook ondanks de maatregelen echt wel meer was dan een gewoon bioscoopbezoek. En omdat dit weekend wat minder in het teken van feesten stond hebben we ook echt de kans gekregen Vlissingen wat beter te leren kennen. En dat blijkt dus ook echt een heel leuk stadje: lekkere restaurants (tip: de Gevangentoren!), grote boulevard, strand met strandtent en niet eens heel koude zee waar we nog in hebben gezwommen. We moeten hier echt nog een keer terugkomen, zeggen we tegen elkaar. Want als je die boulevard afloopt schijn je dus hele lange wandelingen door de natuur te kunnen maken, waar we nut nog niet eens tijd voor hebben gehad. Dus of de corona crisis volgend jaar nou voorbij is of niet, ons zie je weer terug bij Film by the Sea!
Film by the Sea is nog tot zondag 20 september en op het moment van schrijven zijn er nog tickets beschikbaar!
Wil je je Zeelandtrip cultureel afsluiten? Lees dan ook onze blog over de wijngaard in Zeeland!